موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت به آلبومين (انساني) يا سلولهاي مشتق از پستانداران؛ فشار خون كنترل نشده. موارد احتياط : اين گروه از داروها ريسك وقايع ترومبوآمبوليك و قلبي ـ عروقي و متعاقباً مورتاليتي را افزايش مي‌دهند. افزايش سريع هموگلوبين (بيشتر از g/dl 1 طي 2 هفته) يا حفظ آن در مقادير بالا اين احتمال را افزايش مي‌دهد. مواردي از آنمي شديد و PRCA بخصوص در بيماران با CRF كه دوزهاي زير جلدي اين دارو را دريافت مي‌كنند گزارش شده است. بيماراني كه به دارو پاسخ نمي‌دهند بايد از نظر PRCA (آپلازي خالص سلولهاي قرمز) يا توليد آنتي
تداخل دارويي تركيبات آنتي فيبرينوليتيك مي‌توانند منجر به افزايش اثرات اين فرآورده شوند و لازم است از مصرف همزمان آنها اجتناب گردد.
مكانيسم
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: مصرف دارو در بيماران داراي مكانيسم انعقادي طبيعي ممنوع مي‌باشد. موارد احتياط: بايستي استفاده از اين فرآورده در بيماران دچار بيماريهاي كبدي، پس از اعمال جراحي، در نوزادان، يا در بيماران در معرض خطر بروز حوادث ترومبوآمبوليك، DIC يا در بيماران داراي شواهدي از فيبرينوليز با احتياط صورت گيرد.
فارماكوكينتيك نيمه عمر اين فاكتور طولاني و بين 12-7 روز است. اين فاكتور در پلاسما، پلاكتها، ماكروفاژها و همين طور سلولهاي پيش ساز مغز استخوان وجود دارد.
مكانيسم
مکانيسم اثر فاكتور XIII يك ترانس گلوتاميناز هترودايمر بوده كه دو جايگاه كاتاليتيك (زير واحد A) و دو جايگاه حمل (زير واحد B) دارد. ترومبين در حضور يون كلسيم، فاكتور XIII را به فرم فعال تبديل مي‌كند. فاكتور XIII فعال با تأثير بر روي فيبرين كمك به تشكيل يك لخته پايدار و غيرمحلول مي‌كند.
فارماكوكينتيك غلظت فاكتورهاي انعقادي در اين فرآورده، حدود 25 برابر پلاسما است. نيمه‌عمر فاكتور II بين 72-60 ساعت و در مورد ساير فاكتورها بين 24-6 ساعت مي‌باشد. كوتاه ترين نيمه عمر مربوط به فاكتور VII با نيمه عمر تقريباً 6 ساعت مي‌باشد. تجويز Iu/kg 50 از Beriplex در عرض 5 دقيقه باعث افزايش 122% فاكتور II، 62% فاكتور VII، 73% فاكتور IX و 158% فاكتور X مي‌شود. پروتئين C و S به سرعت افزايش مي‌يابند.
مکانيسم اثر اثر افزايش دهنده حجم پلاسما: آلبومين پنج درصد كولوئيد خون را تأمين كرده و موجب افزايش حجم پلاسما مي‌شود. آلبومين 25 درصد با ايجاد فشار انكوتيك داخل عروقي به نسبت 5 به 1 موجب انتقال مايعات از فضاي بينابيني به جريان گردش خون مي‌شود و غلظت پروتئين پلاسما را به ميزان ناچيزي افزايش مي‌دهد.
اسید ترانکسامیک در پیشگیری و درمان خونریزی ناشی از جراحی دندان در بیماران هموفیلیک ( افرادی که مبتلا به کمبود فاکتورهای انعقادیVIIIیاIXهستند) ، مصرف میشود.
فارماكينتيك
50-30 در صد مقدار مصرف از مجرای گوارش جذب میشود. کمتر از 5 درصد دارو متابولیزه میشود. نیمه عمر دارو تقریباً 2 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی از راه خوراکی تقریباً 3 ساعت است. حداکثر غلظت پلاسمایی از راه خوراکی پس از مصرف یک دوز یک گرمی mcg/ml8 می‌باشد. دارو از راه فیلتراسیون گلومرولی دفع میشود. حداکثر تا 39 درصد دارو پس از مقدار مصرف خوراکی mg/kg15-10 طی 24 ساعت و 90 در صد مقدارmg/kg10 از راه تزریقی طی 24 ساعت از راه ادرار دفع میشود.
این دارو در درمان نوتروپنی ناشی از شیمی درمانی به منظور کاهش شیوع عفونت که به شکل نوتروپنی تب‌زا تظاهر می‌کند و در بیماران مبتلا به سرطان‌های بدخیم غیر میلوئیدی که داروهای ضد سرطان تضعیف کننده مغز استخوان دریافت می‌کنند، مصرف میشود. این دارو همچنین برای کاهش طول مدت نوتروپنی پس از تکمیل شیمی درمانی لوسمی میلوسیتیک حاد در بزرگسالان نیز مصرف میشود. این دارو در درمان کمکی تسریع بهبود میلوئید در بیمارانی که تحت عمل جراحی پیوند مغز استخوان پس از شیمی درمانی سرطان‌های بدخیم غیر میلوئیدی هستند، مصرف میشود. این دارو همچنین برای درمان نوتروپنی مزمن شدید از جمله نوتروپنی مادرزادی، ایدیوپاتیک و سیکلیک نیز مصرف می‌گردد.
فیبرینوژن برای کنترل خونریزی همراه با انعقاد داخل عروقی منتشر که در حالاتی مانند جدا شدن زودرس جفت، مرگ جنین در رحم و آمبولی مایع آمینوتیک دیده میشود و پس از جراحی‌های بزرگ قفسه سینه یا لوزالمعده یا در کمی اکتسابی یا مادرزادی فیبرینوژن مصرف میشود.
کمپلکس فاکتور IX برای پیشگیری و کنترل خونریزی در بیماران مبتلا به فاکتور IX یا هموفیلی Bمصرف میشود. این کمپلکس ممکن است در درمان خونریزی بیماران هموفیلی A که دارای مهار کننده فاکتور VIIIمی‌باشند، مصرف میشود. این دارو در درمان خونریزی ناشی از ضد انعقادهای خوراکی در موارد اظطراری و همچنین در بیمارانی که غلظت مورد نیاز فاکتور IXبا انفوزیون پلاسما به دست نمی‌آید و زمانی که جبران خون و گلبولهای قرمز ضروری نباشد، مصرف میشود
نشاسته های اتری شده انبساط دهنده های پلاسمایی هستند که در برخورد با شوک هیپوولمیک از آنها استفاده می شود آنهایی که به طور شایع تر مصرف می شوند عبارتند از hetastarch با وزن مولکولی بالا (با وزن مولکولی میانگین 450000 تا480000) و pentastarch با وزن مولکولی متوسط (با وزن مولکولی میانگین 200000 تا 250000). دیگر نشاسته های اتری شده که مورد مصرف قرار می گیرند عبارتند از pentastarch با وزن مولکولی پایین و hexastarch با وزن مولکولی متوسط که درجه اتری شدن آن ها بین pentastarch وheptastarch است. هم چنین یک نوع heptastarch با وزن مولکولی بالاتر موجود می باشد.
اریتروپویتین برای درمان کم خونی، ناشی از فقدان اریتروپوتین در نارسایی مزمن کلیوی بکار می‌رود.
فارماكينتيك
پس از تزریق وریدی یا زیر جلدی، نیمه عمر حدود 13-4 ساعت می‌باشدو بخش ناچیزی از دارو در گویچه‌های قرمز و اندکی نیز در کبد متابوایزه و بخشی از طریق کلیه‌ها دفع میشود. افزایش تعداد رتیکولوسیت‌ها پس از 10-7 روز و گویچه‌های قرمز هماتوکریست و هموگلوبین پس از 6-2 هفته مشاهده میشود. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت از راه وریدی 15 دقیقه و از راه زیر جلدی 24-5 ساعت است. میزان هماتوکریت ممکن است 2 هفته پس از قطع مصرف دارو، شروع به کاهش نماید.
آپروتینین در بیمارانی که در معرض خطر شدید از دست دادن خون در طول عمل جراحی قلب باز یا پس از آن هستند و همچنین در بیمارانی که نگهداری بهینه خون در آنان در اولویت مطلق است، مصرف می شود. این دارو همچنین در خونریزی‌های مخاطره‌آمیز ناشی از زیادی پلاسمین خون ( در لوسمی پرومیلوسیتیک حاد و پس از درمان با داروهای ترمبولیتیک و طی عمل جراحی برداشت تومور بدخیم ) مصرف میشود
فاکتور ضد هموفیلی ( فاکتور VIII) برای کنترل و پیشگیری خونریزی، از جمله خونریزی طی اعمال جراحی یا پس از آن یا در بیماران مبتلا به هموفیلی Aمصرف می شود.
فارماكينتيك
نیمه عمر توزیع دارو 8 -4/2 ساعت و نیمه عمر دفع آن 3/19-4/8 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی،10 دقیقه تا 2 ساعت پس از تزریق وریدی است. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر 2-1 ساعت پس از تزریق وریدی است.
اين بيماري در پيشگيري از دفع ازت يا درمان تعادل منفي آن (در مواردي كه تغذيه از نوع خوراكي مقدور نباشد ،در اختلال جذب معده اي- روده اي پروتئين و در موارد نياز شديد به پروتئين) و از راه وريد مركزي همراه با دكستروز هيپرتونيك در بيماران مبتلا به فقر غذايي شديد يا در موارد نياز دراز مدت به تغذيه تزريقي به كار مي رود
محلول‌های حاوی آلبومین در درمان فوری کمی حجم خون همراه یا بدون شوک، کمی پروتئین خون، در بمیارانی که دچار سوختگی‌های شدید شده‌اند، به منظور حفظ حجم پلاسما و غلظت پروتئین و جلوگیری از غلیظ شدن خون، به عنوان داروی کمکی برای رقیق نمودن خون در اعمال جراحی بای رقیق پس قلبی- عروقی و همچنین برای کنترل خیز در نفروز حاد یا سندرم حاد نفروتیک در بیمارانی که به درمان پاسخ نمی‌دهند، به عنوان داروی کمکی در درمان سندرم زجر تنفسی در بزرگسالان و نیز در درمان کمکی پانکراتیک یا عفونت‌های داخل حفره شکم مصرف می شود. محلول غلیظ آلبومین به صورت کمکی در درمان بیماران تحت همودیالیز و نارسایی حاد کبدی و زیادی بیلی‌روبین خون نوزادان مصرف می شود.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
